Errores in aegroto et loco chirurgico gravia sunt et vitari possunt. Secundum Commissionem Coniunctam de Accreditatione Organizationum Curae Salutis, tales errores in usque ad 41% chirurgiarum orthopaedicarum/paediatricarum fieri possunt. In chirurgia spinae, error loci chirurgici fit cum segmentum vertebrale vel lateralizatio incorrecta est. Praeter defectum in tractatione symptomatum et pathologiae aegroti, errores segmentales ad nova problemata medica, ut degenerationem disci acceleratam vel instabilitatem spinalem in segmentis aliter asymptomaticis vel normalibus, ducere possunt.
Sunt etiam quaestiones legales cum erroribus segmentalibus in chirurgia spinae coniunctae, et publicum, administrationes publicae, valetudinaria, et societates chirurgorum nullam tolerantiam habent pro talibus erroribus. Multae chirurgiae spinales, ut discectomia, fusio, laminectomia decompressio, et kyphoplastia, per accessum posteriorem perficiuntur, et positio recta magni momenti est. Quamvis technologia imaginum hodierna utatur, errores segmentales adhuc fiunt, cum ratibus incidentiae ab 0.032% ad 15% in litteris relatis. Nulla conclusio est de methodo localizationis accuratissima.
Viri docti e Departamento Chirurgiae Orthopaedicae apud Scholam Medicinae Montis Sinai, Civitates Foederatae Americae, studium per quaestionaria interretialia egerunt, quod indicat maximam partem chirurgorum spinae paucas tantum methodos localizationis uti, et clarificationem causarum errorum usitatarum efficax esse posse ad errores segmentales chirurgicos minuendos, in articulo mense Maio 2014 in Spine J edito. Studium per quaestionarium electronicum missum est. Studium peractum est per nexum electronicum ad quaestionarium missum sodalibus Societatis Spinae Americae Septentrionalis (inter quos chirurgi orthopaedicorum et neurochirurgi). Quaestionarium semel tantum missum est, ut a Societate Spinae Americae Septentrionalis commendatum est. In summa, 2338 medici id acceperunt, 532 nexum aperuerunt, et 173 (7.4% responsorum rata) quaestionarium compleverunt. Septuaginta duo centesimae complentium erant chirurgi orthopaedici, 28% neurochirurgi, et 73% medici spinae in disciplina.
Quaestionarium octo interrogationibus in summa constabat (Fig. 1), quae methodos localizationis usitatissimas (tum signa anatomica tum localizationem per imagines), incidentiam errorum segmentalium chirurgicorum, et nexum inter methodos localizationis et errores segmentalium tractabant. Quaestionarium non probatum nec validatum est. Quaestionarium plures optiones responsorum permittit.
Figura 1 Octo interrogationes ex scheda technica. Resultata demonstraverunt fluoroscopiam intraoperativam fuisse methodum localizationis frequentissimam in chirurgia posteriori columnae thoracicae et lumbalis (89% et 86% respective), deinde radiographias (54% et 58% respective). 76 medici combinationem utriusque methodi ad localizationem uti elegerunt. Processus spinosi et pediculi correspondentes erant signa anatomica frequentissima in chirurgia columnae thoracicae et lumbalis (67% et 59%), deinde processus spinosi (49% et 52%) (Fig. 2). 68% medicorum confessi sunt se errores localizationis segmentalis in praxi sua fecisse, quorum nonnulli intraoperative correcti sunt (Fig. 3).
Fig. 2 Methodi ad imagines et ad localizationem signorum anatomicorum adhibitae.
Fig. 3. Correctio errorum segmenti chirurgici a medico et intraoperativa.
Pro erroribus localizationis, 56% horum medicorum radiographias praeoperativas et 44% fluoroscopiam intraoperativam adhibuerunt. Causae usitatae errorum positionis praeoperativarum erant defectus visualizationis puncti referentialis noti (e.g., spina sacralis in MRI non inclusa est), variationes anatomicae (vertebrae lumbares dislocatae vel costae 13-radicum), et ambiguitates segmentales propter condicionem physicam aegroti (repraesentatio radiographica suboptimalis). Causae communes errorum positionis intraoperativarum includunt communicationem inadequatam cum fluoroscopista, defectum repositionis post positionem (motus acus positionis post fluoroscopiam), et puncta referentialia incorrecta durante positione (3/4 lumbares a costis deorsum) (Figura 4).
Fig. 4 Causae errorum localizationis praeoperativarum et intraoperativarum.
Resultata supradicta ostendunt, quamquam multae sint methodi localizationis, maximam partem chirurgorum paucas tantum ex eis uti. Etsi errores segmentales chirurgici rari sunt, idealiter absunt. Nulla via communis est ad hos errores eliminandos; tamen, tempus ad positionem perficiendam sumendo et causas usitatas errorum positionis identificando, incidentiam errorum segmentalium chirurgicorum in spina thoracolumbaria minuere possumus.
Tempus publicationis: XXIV Iulii, MMXXIV
