Praeteritis paucis decenniis, incidentia fracturae proximalis humeralis (PHFs) plus quam 28% aucta est, et rate chirurgica plus quam 10% in aegrotis 65 annis et maioribus aucta est. Patet, densitatem ossis minui et numerus lapsuum augeri periculorum maioris momenti sunt in augendo senibus hominum. Quamvis variae curationes chirurgicae praesto sint ut mobiles vel instabiles PHFs disponant, consensus in optimo accessu chirurgico senibus non datur. Explicatio anguli stabilizationis laminarum optionem curationi chirurgicam tractandi PHFs praebuit, sed princeps complicatio rate usque ad 40% consideranda est. Vulgo nuntiata sunt adductio ruinae cum cochleae dispulsae et necrosis avasculares (AVN) capitis humeralis.
Anatomica reductione fracturae, restitutionis momenti humeralis, et accurate subcutanea fixio cochleae tales complicationes reducere potest. Screw fixationem saepe difficile est consequi propter qualitatem ossis aedilis humeri proximalis ab osteoporosis causatis. Ad hanc quaestionem confirmandam confirmans cochleam interfaciei cum quali- tate ossis pauperis applicando polymethylmethacrylatum (PMMA) ossis caementa circa extremum cochleae novum accessum ad robur solidationis inserendi.
Hodiernum studium intendit aestimare et resolvere eventus radiographicos PHFs cum catillis stabilizationis angulatis tractatis et adiectis cochleae apicis augmentis in aegris maior quam LX annis.
Ⅰ.Materia et Methodus
In summa 49 aegris angulum stabilitum patibulum et caementum augmenti additi cum cochleis pro PHFs subierunt, et 24 aegros in studio inclusionis et exclusionis criteria inclusi sunt.
Omnes 24 PHFs classificationis systematis HGLS utentes, a Sukthankar et Hertel introducti, utentes praeoperativas CT scans indicabantur. Radiographiae preoperativae necnon radiographorum postoperativarum simplicium aestimabantur. Adaequata reductione fracturae anatomica consecuta considerabatur cum tuberositas capitis humeralis iterum reduceretur et minus quam 5 mm interstitium vel obsessionem ostendit. Deformitas adductio definita est inclinatio capitis humeri ad humeralem stipitem minus quam 125° et deformitas valgus plus quam 145° definita est.
Cochleae primariae penetratio definita est ut cochleae extremum cortex medullaris capitis humeri penetrans. Dispositio fractura secundaria definita est obsessio tuberositatis imminutae plus quam 5 mm et/vel mutationis plusquam 15° in angulo capitis fragmenti inclinato in radiographo sequenti cum radiographo intraopertivo comparato.
Omnes chirurgiae per accessum maioris deltopectoralis fiebant. Fractura reductionis et positio laminae modo norma factae sunt. Cochleae societatis technicae incrementi usus 0.5 ml caementa pro cochleae apice augmentationis.
Immobilization fiebat postoperatively more brachii fundae pro humero per 3 septimanas. Mane passivum et motum activum cum dolore modulationis adiuvans initiatus est 2 dierum postoperative ad plenam motus extensionem (ROM).
Ⅱ.Consecutio.
Proventus: Viginti quattuor aegros inclusus est, cum mediana aetatis 77.5 annorum (range, 62-96 annorum). Viginti una femina et tres masculi. Quinque fracturae 2-pars, 12 fracturae 3-pars, et septem 4-pars fracturae surgice tractatae sunt utentes lamminae angulatae stabilizationis et additamenta cochleae augmentationis. Tres de 24 fracturae capitis humerali fracturae sunt. Reductio anatomica facta est in 12 de 24 aegris; perfectam reductionem cortex medialis consecutus est in 15 24 aegris (62,5%). In III mensibus post chirurgicam XX XXI aegrorum (95.2%) fracturam unionem consecuti sunt, exceptis 3 aegris qui maturam recognitionem chirurgicam postulaverunt.
Unus aeger primo elaboravit obsessio secundaria (convolutio capitis humeralis fragmenti posterioris) VII septimanas post surgery. Recognitio facta est cum adversa arthroplastia summa humeri 3 mensibus post surgery. Primaria penetratio cochleae ob parvas lacus intraarticularis caementa (sine exesione iuncturae maioris) observata est in 3 aegris (2 quorum caput fracturae humerale habebant) in sequela radioographica postoperativa. Screw penetratio in C strato anguli stabilizationis laminae deprehensa est in 2 aegris et in alio strato E (fig. 3). 2 horum 3 aegris postea necrosis avascularis elaborata est (AVN). Aegri revisionem chirurgicam subierunt propter evolutionem AVN (Tabulae I, 2).
Ⅲ.Discussio.
Frequentissima complicatio in fracturis proximalibus humeralibus (PHFs), praeter necrosis avasculares (AVN), est cochleae disiectio cum ruina deductionis subsequentis fragmenti capitis humeralis. Hoc studium invenit quod augendae cochleae societatis maximum 95,2% ad 3 menses, secundarium displacentiam in 4.2%, AVN centesimae 16,7%, retractationis summae 16.7% consecuta est. Augmentum cochlearum caementa consecuta est in secundae obsessionis rate 4.2% sine ulla ruina adductionis, quae minor rate cum circiter 13.7-16% cum bracte fixationi angulatae conventionalis comparata est. Enixe commendamus ut conatus efficiantur adaequatam reductionem anatomicam, praesertim medialis cortex humeralis in lamina rectangula fixationis PHFs. Etiamsi additae cochleae apice augmentationis applicatae, notae potentiales defectus criteria consideranda sunt.
Suprema aestimatio 16.7% cochleae tip augmentationis in hoc studio utens, est intra inferiorem extensionem ante emissarum recognitionis rates pro bracteis angularis stabilizationis traditis in PHFs, quae emendationis rates ostenderunt in senibus populationibus ab 13% ad 28% diffusis. Neminem exspecta. Prospectus, randomized, studium multicenter moderatus ab Hengg et al. cochleae augmentationis utilitatem caementa non ostendit. Inter tot sexaginta aegros, qui 1-annum sequitur, defectum mechanicum in 9 aegris et 3 in augmentationis globi inciderunt. AVN in 2 aegris observatum est (10,3%) et in 2 aegris (5.6%) in coetus non auctis. Superius nullae notabiles differentiae erant in eventibus adversis eventibus et eventibus clinicis inter duos circulos. Etsi haec studia in eventus clinicos et radiologicos feruntur, radiographa non tam singillatim quam hoc studium aestimaverunt. Super inpedimenta radiologically detectae similes illis in hoc studio fuerunt. Nemo ex his studiis nuntiavit lacus articularis societatis maximum, praeter studium ab Hengg et al., qui hunc casum adversam in uno patiente animadverterunt. In praesenti studio, prima cochleae penetratio bis in gradu C et semel in gradu E observata est, cum subsequentibus lacus intra-articularis caementa sine ullo clinico congruentia. Confer materiam sub dicione fluoroscopica injecta ante augmentationem caementi cuilibet cochleae applicata est. Sed diversae opiniones radiographicae in diversis positionibus brachii faciendae sunt et perpendendae diligentius excludit quamlibet primam cochleae acumen ante applicationem societatis maximum. Praeterea evitanda firmatio cochlearum in plano C (conformatio cochlearum divergentium) vitanda est propter altiorem periculum cochleae summae penetrationis et subsequentis emungentiae ultrices. Caementum cochleae apice augmentationis non commendatur in aegris cum fracturae capitis humerale propter altam potentiam pro lacus intraarticulari in hoc exemplari observato (observato in 2 aegris).
VI. Conclusio.
In curatione PHFs cum bracteis angulatis stabilitis utentes caementum PMMA, cochleae cochleae extremum augmentationis firma est ars chirurgica quae auget fixationem implantationis ad os, inde in humili rate secundae obsessionis 4.2% in aegris osteoporoticis. Comparata cum litteris exsistentibus, incidentia necrosis avascularis aucta (AVN) maxime in gravibus fracturae exemplaribus observata est et haec ratio habenda est. Ante applicationem societatis maximum, quaelibet lacus intraarticularis caementa diligenter excludenda est per oppositum mediae administrationis. Ob magnum periculum lacus intraarticularis caementi in fracturas capitis humerale, non commendamus cochleae summitatem augmenti caementi in hac fractura.
Post tempus: Aug-06-2024
