Fracturae interioris talocruralis saepe reductionem incisionalem et fixationem internam requirunt, vel cum fixatione cochlearum sola vel cum combinatione laminarum et cochlearum.
Traditio tradit fracturam paxillo Kirschneriano temporarie figi, deinde cochlea tensionis cancellaria semi-filetata, quae etiam cum fascia tensionis coniungi potest, firmari. Quidam eruditi cochleas plene-filetatas ad fracturas talocruralis medialis curandas adhibuerunt, quarum efficacia melior est quam cochleae tensionis cancellariae semi-filetatae traditionalis. Attamen longitudo cochlearum plene-filetatarum est 45 mm, et in metaphysi ancoratae sunt, et plerique aegroti dolorem in talocrurali mediali propter protrusionem fixationis internae habebunt.
Dr. Barnes, e Departamento Traumatis Orthopaedicorum apud Nosocomium Universitatis Sancti Ludovici in Civitatibus Foederatis Americae, credit cochleas compressivas sine capite posse et fracturas internas talocruralis arcte contra superficiem ossis figere, molestiam ex fixatione interna prominente minuendo, et sanationem fracturarum promovere. Propterea, Dr. Barnes studium de efficacia cochlearum compressivarum sine capite in curatione fracturarum internarum talocruralis confecit, quod nuper in periodico "Injury" divulgatum est.
In studio inclusi sunt 44 aegroti (aetas media 45, annorum 18-80) qui propter fracturas internas talorum cochleis compressis sine capite in Nosocomio Universitatis Sancti Ludovici inter annos 2005 et 2011 curati sunt. Post operationem, aegroti in ferulis, gypsis, vel fibulis immobilizati sunt donec signa diagnostica fracturae sanationis apparerent, antequam deambulatio plena ponderis sustentatio fieret.
Pleraque fracturae ex casibus in positione stanti ortae sunt, reliquae autem ex accidentibus birotariis vel ludis athleticis etc. (Tabula 1). Ex eis, viginti tres duplices fracturas talaris, quattuordecim triplices, et reliqui septem singulas fracturas talaris habuerunt (Figura 1a). Intra operationem, decem aegroti uno cochleo compressionis sine capite propter fracturas talaris medialis tractati sunt, dum reliqui triginta quattuor aegroti duos cochleos compressionis sine capite habebant (Figura 1b).
Tabula 1: Ratio iniuriae
Figura 1a: Fractura singularis talaris; Figura 1b: Fractura singularis talaris duabus cochleis compressionis sine capite tractata.
Post medium spatium observationis triginta quinque hebdomadarum (hebdomades duodecim ad ducentas octo), indicia per imagines sanationis fracturae in omnibus aegris obtenta sunt. Nullus aeger cochleam propter protrusionem requirebat, et unus tantum aeger cochleam removere debuit propter infectionem MRSA praeoperativam in membro inferiore et cellulitidem postoperativam. Praeterea, decem aegri levem molestiam in palpatione interioris talo senserunt.
Quapropter, auctores concluserunt curationem fracturarum internarum talaris cum cochleis compressivi sine capite maiorem ratam sanationis fracturae, meliorem recuperationem functionis talaris, et minorem dolorem postoperativum effecisse.
Tempus publicationis: XV Aprilis MMXXIV
