Fractura patellae comminuta problema clinicum difficile est. Difficultas in eo consistit quomodo eam reducere, eam coniungere ut superficiem articularem integram formet, et quomodo fixationem reficere et conservare. In praesenti, multae rationes fixationis internae pro fracturis patellae comminutis exstant, inter quas fixatio fasciae tensionis filo Kirschner, fixatio fasciae tensionis clavo cannulato, fixatio cerclage filo, chelae patellares, etc. Quo plures optiones curationis, eo efficaciores vel applicabiliores variae optiones curationis sunt. Forma fracturae non erat quae expectata erat.
Praeterea, propter praesentiam variarum fixationum internarum metallicarum et structuram anatomicam superficialem patellae, multae complicationes ad fixationem internam postoperativam pertinentes oriuntur, inter quas irritatio implantati, retractio fili K, ruptura fili, et cetera, quae non rarae sunt in praxi clinica. Ad hunc finem, eruditi externi technologiam proposuerunt quae suturas non absorbibiles et suturas reticulares utitur, "technologia telae araneae" appellata, et bonos eventus clinicos consecutus est.
Modus suendi sic illustratur (a sinistra ad dextram, ab ordine superiore ad ordinem inferiorem):
Primo, postquam fractura reducta est, tendo patellaris circumdans intermittens circa patellam sutur ut plures structurae semiannulares laxae ante patellam formentur, deinde suturis adhibentur ut singulae structurae annulares laxae in anulum filentur et in nodum ligentur.
Suturae circa tendinem patellarem stringuntur et nodantur, deinde duae suturae diagonales transversaliter consuuntur et nodantur ad patellam figendam, et denique suturae circa patellam per hebdomadem circulintur.
Cum articulatio genu flexitur et extenditur, videri potest fracturam firmiter fixam esse et superficiem articulationis planam esse:
Processus curationis et status functionalis casuum typicorum:
Quamquam haec methodus bonos eventus clinicos in investigationibus consecuta est, sub condicionibus praesentibus, usus implantorum metallicorum validorum adhuc prima electio medicorum domesticorum esse potest, atque etiam immobilizationem postoperativam gypsariam adiuvare potest ad fracturas promovendas et fixationem internam vitandam. Defectus est finis primarius; exitus functionalis et rigiditas genu fortasse considerationes secundariae sunt.
Haec optio chirurgica moderate in quibusdam aegris idoneis selectis adhiberi potest neque ad usum cotidianum commendatur. Hanc methodum technicam medicis ad referentiam communica.
Tempus publicationis: VI Maii, MMXXIV
