46% fracturarum talorum rotationalium fracturis malleolaris posterioris coniunguntur. Aditus posterolateralis ad visualizationem directam et fixationem malleoli posterioris est ars chirurgica vulgo adhibita, meliora commoda biomechanica praebens comparata cum reductione clausa et fixatione anteroposteriori per cochleas. Attamen, pro maioribus fragmentis fracturae malleolaris posterioris vel fracturis malleolaris posterioris colliculum posteriorem malleoli medialis implicantibus, aditus posteromedialis meliorem visionem chirurgicam praebet.
Ad comparandum ambitum expositionis malleoli posterioris, tensionem in fasciculo neurovasculari, et distantiam inter incisionem et fasciculum neurovascularem per tres accessus posteromediales diversos, investigatores studium cadavericum perfecerunt. Resultata nuper in ephemeride FAS divulgata sunt. Inventa sic summatim exponuntur:
Tres nunc sunt principales viae posteromediales ad malleolum posteriorem exponendum:
1. Aditus Posteromedialis Medialis (mePM): Hic aditus intrat inter marginem posteriorem malleoli medialis et tendinem tibialis posterioris (Figura 1 tendinem tibialis posterioris ostendit).
2. Aditus Posteromedialis Modificatus (APMO): Hic aditus inter tendinem tibialis posteriorem et tendinem flexoris digitorum longi intrat (Figura 1 tendinem tibialis posteriorem, et Figura 2 tendinem flexoris digitorum longi ostendit).
3. Aditus Posteromedialis (PM): Hic aditus intrat inter marginem medialem tendinis Achillis et tendinem flexoris hallucis longi (Figura 3 tendinem Achillis, et Figura 4 tendinem flexoris hallucis longi ostendit).
Quod ad tensionem fasciculi neurovascularis attinet, methodus PM tensionem minorem, 6.18N, habet comparata cum methodis mePM et moPM, quod probabilitatem minorem laesionis tractionis intraoperativae fasciculi neurovascularis indicat.
Quod ad amplitudinem expositionis malleoli posterioris attinet, methodus PM etiam maiorem expositionem praebet, permittens 71% visibilitatem malleoli posterioris. Comparate, methodi mePM et moPM permittunt 48.5% et 57% expositionem malleoli posterioris, respective.
● Diagramma ambitum expositionis malleoli posterioris tribus modis accessus illustrat. AB ambitum totum malleoli posterioris repraesentat, CD ambitum expositum, et CD/AB est proportio expositionis. Ab imo ad summum, ambitus expositionis pro mePM, moPM, et PM monstrantur. Perspicuum est modum PM maximum ambitum expositionis habere.
Quod ad distantiam inter incisionem et fasciculum neurovascularem attinet, methodus PM etiam maximam distantiam habet, 25.5 mm metiens. Haec maius est quam mePM 17.25 mm et moPM 7.5 mm. Hoc indicat methodum PM minimam probabilitatem laesionis fasciculi neurovascularis per chirurgiam habere.
● Diagramma distantias inter incisionem et fasciculum neurovascularem pro tribus aditubus ostendit. A sinistra ad dextram, distantiae adituum mePM, moPM, et PM depinguntur. Perspicuum est aditum PM maximam distantiam a fasciculo neurovasculari habere.
Tempus publicationis: XXXI Maii, MMXXIV
