Cochleae obstructivae in praxi clinica late adhibentur, praesertim in fixatione clavorum intramedullarium longorum.
In summa, functiones cochlearum obstruentium dupliciter summari possunt: primo, ad reductionem, secundo, ad stabilitatem fixationis internae augendam.
Quod ad reductionem attinet, actio "obstruens" cochleae obstruentis adhibetur ad directionem originalem fixationis internae mutandam, reductionem optatam assequendo et alignationem corrigendo. Hoc in contextu, cochlea obstruens in loco "non eundo" collocanda est, id est loco ubi fixatio interna non desideratur. Exempla tibiae et femoris sumendo:
Pro tibia: Post insertionem fili ductoris, contra corticem posteriorem diafisis tibialis ponitur, a linea media canalis medullaris deflectens. In directione 'non optata', praesertim in parte posteriori metaphysis, cochlea obstructiva inseritur ut filum porro per canalem medullarem dirigat.
Femur: In illustratione infra, clavus femoralis retrogradus ostenditur, extremitatibus fracturae angulationem extrorsum spectantibus. Clavus intramedullaris versus partem internam canalis medullaris ponitur. Ergo, cochlea obturans in latere interno inseritur ut mutatio in positione clavi intramedullaris efficiatur.
Quod ad stabilitatem augendam attinet, cochleae obturantes initio adhibitae sunt ad stabilitatem fracturarum brevium in extremis fracturarum diafisis tibialis corroborandam. Obstruendo motum clavorum intramedullarium per actionem obturantem cochlearum in lateribus internis et externis, ut in exemplo fracturae intercondylaris et supracondylaris femoris infra illustratur, stabilitas extremitatum fracturae roborari potest. Hoc adiuvat ad motum oscillatorium clavorum intramedullaris et fragmentorum ossium distantium prohibendum.
Similiter, in fracturarum tibialium clavis intramedullaribus fixatione, usus cochlearum obstruentium etiam adhiberi potest ad stabilitatem terminorum fracturae augendam.
Tempus publicationis: II Februarii, MMXXIV
