vexillum

Substitutio coxae totalis minimaliter invasiva cum aditu superiore directo damnum musculorum minuit.

Ex quo Sculco et al. primum arthroplastiam coxae totalis (THA) parvae incisionis cum aditu posterolaterali anno 1996 rettulerunt, plures novae modificationes minimaliter invasivae relatae sunt. Hodie, conceptus minimaliter invasivus late transmissus et gradatim a medicis acceptus est. Nihilominus, nondum certa sententia est utrum rationes minimaliter invasivae an conventionales adhibendae sint.

Inter commoda chirurgiae minimaliter invasivae sunt incisiones minores, sanguinis profluvium minus, dolor minor, et convalescentia celerior; inter incommoda autem sunt campus visionis limitatus, laesiones neurovasculares medicas facile producendae, positio prosthesis mala, et periculum auctum chirurgiae reconstructivae.

In arthroplastia totali coxae minimaliter invasiva (MIS – THA), amissio virium musculorum postoperativa est causa gravis quae recuperationem afficit, et modus chirurgicus factor gravis est qui vim musculorum afficit. Exempli gratia, modi anterolaterales et anteriores directi musculos abductores laedere possunt, quod ad incessum vacillantem (claustrationem Trendelenburgensem) ducit.

Ut methodos minimaliter invasivas invenirent quae damnum musculorum minuant, Dr. Amanatullah et al. ex Clinica Mayo in Civitatibus Foederatis Americae duas methodos MIS-THA, methodum anteriorem directam (DA) et methodum superiorem directam (DS), in speciminibus cadavericis comparaverunt ad damnum musculis et tendinibus determinandum. Resultata huius studii demonstraverunt methodum DS minus noxiam musculis et tendinibus esse quam methodum DA et fortasse esse procedendi rationem praefertam pro MIS-THA.

Designatio experimentalis

Studium in octo cadaveribus recens congelatis cum octo paribus sedecim coxarum sine historia chirurgiae coxae peractum est. Una coxa temere selecta est ad MIS-THA subeundam per methodum DA, altera per methodum DS in uno cadavere, et omnes operationes a medicis peritis peractae sunt. Gradus finalis laesionis musculorum et tendinum a chirurgo orthopaedicus, qui in operatione non interfuit, aestimatus est.

Structurae anatomicae aestimatae comprehendunt: gluteus maximus, gluteus medius cum tendo eius, gluteus minimus cum tendo eius, vastus tensor fasciae latae, quadriceps femoris, trapezius superior, plateau, trapezius inferior, obturator internus, et obturator externus (Figura 1). Musculi pro lacerationibus musculorum et dolore oculo nudo conspicuo aestimati sunt.

 Designatio experimentalis1

Fig. 1 Diagramma anatomicum cuiusque musculi

Resultata

1. Laesio musculorum: Nulla differentia statistica in magnitudine laesionis superficialis glutei medii inter methodos DA et DS inventa est. Attamen, pro musculo gluteo minimo, proportio laesionis superficialis a methodo DA effecta significanter maior erat quam ea quae a methodo DS effecta est, et nulla differentia significativa inter duas methodos pro musculo quadricipiti exstitit. Nulla differentia statistica significanter inter duas methodos exstitit quoad laesionem musculi quadricipitis, et proportio laesionis superficialis musculorum vastus tensor fasciae latae et recti femoris maior erat cum methodo DA quam cum methodo DS.

2. Laesiones tendinum: Neutra methodus laesiones graves effecit.

3. Transectio tendinis: Longitudo transectionis tendinis glutei minimi significanter maior erat in grege DA quam in grege DS, et proportio laesionis significanter maior erat in grege DS. Nulla differentia significativa in laesionibus transectionis tendinis inter duos greges pro musculo pyriformi et obturatorio interno observata est. Schema chirurgicum in Figura 2 monstratur, Figura 3 aditum lateralem traditionalem ostendit, et Figura 4 aditum posteriorem traditionalem ostendit.

Designatio experimentalis2

Fig. 2 1a. Transectio completa tendinis glutei minimi per proceduram DA propter necessitatem fixationis femoris; 1b. Transectio partialis glutei minimi magnitudinem laesionis tendinis et alvi musculi ostendens. gt. trochanter maior; * gluteus minimus.

 Designatio experimentalis3

Fig. 3 Schema aditus lateralis directi traditionalis cum acetabulo a dextra visibile et tractione idonea.

 Designatio experimentalis4

Figura 4 Expositio musculi rotatoris externi brevis in accessu posteriori THA conventionali.

Conclusio et Implicationes Clinicae

Multae investigationes priores nullas differentias significantes in duratione operationis, moderatione doloris, frequentia transfusionis, sanguinis amissione, longitudine commorationis hospitalariae, et incessu ostenderunt cum THA conventionalis cum MIS-THA comparatur. Studium clinicum THA cum accessu conventionali et THA minimaliter invasiva a Repantis et al. factum nullas differentias significantes inter duas ostendit, praeter reductionem significantem doloris, et nullas differentias significantes in sanguinatione, tolerantia ambulandi, aut rehabilitatione postoperativa. Studium clinicum a Goosen et al. factum...

 

Experimentum clinicum aleatorium (RCT) a Goosen et al. factum augmentum in medio gradu HHS post accessum minimaliter invasivum ostendit (meliorem recuperationem suggerens), sed longius tempus operationis et significanter plures complicationes perioperativas. Recentibus annis, multae quoque investigationes laesionem musculorum et tempus recuperationis postoperativae propter accessum chirurgicum minimaliter invasivum examinaverunt, sed hae quaestiones nondum plene tractatae sunt. Hoc studium etiam secundum tales quaestiones peractum est.

 

In hoc studio inventum est methodum DS damnum significanter minus textui musculari intulisse quam methodum DA, ut demonstratur damnum significanter minus musculi glutei minimi et tendinis eius, musculi vasti tensoris fasciae latae, et musculi recti femoris. Hae iniuriae a methodo DA ipsa determinatae sunt et post chirurgiam difficile reparari poterant. Cum hoc studium specimen cadavericum sit, studia clinica necessaria sunt ad significationem clinicam huius eventus profunde investigandam.


Tempus publicationis: Kal. Nov. anni MMXXIII