Fractura colli femoris est laesio satis communis et potentialiter vastans chirurgis orthopaedicis, cum alta incidentia non-unionis et osteonecrosis propter fragilem sanguinis copiam. Accurata et bona reductio fracturarum colli femoris est clavis ad prosperam fixationem internam.
Aestimatio Reductionis
Secundum Garden, norma reductionis fracturae colli femoris dislocati est 160° in pellicula orthopaedica et 180° in pellicula laterali. Acceptabilis habetur si index Garden inter 155° et 180° in positionibus mediali et laterali post reductionem est.
Aestimatio radiographica: post reductionem clausam, gradus satisfactionis reductionis per imagines radiographicas altae qualitatis determinandus est. Simom et Wyman diversos angulos radiographicos post reductionem clausam fracturae colli femoris perfecerunt, et invenerunt solas pelliculas radiographicas positivas et laterales reductionem anatomicam ostendere, sed non reductionem anatomicam veram. Lowell proposuit superficiem convexam capitis femoris et superficiem concavam colli femoris curvam S-formem in situ anatomico normali coniungi posse. Lowell proposuit superficiem convexam capitis femoris et superficiem concavam colli femoris curvam S-formem sub condicionibus anatomicis normalibus formare posse, et cum curva S-formis non sit levis vel etiam tangens in ulla positione in radiographia, suggerit repositionem anatomicam non perfectam esse.
Triangulum inversum commoda biomechanica clariora habet.
Exempli gratia, in figura infra, post fracturam colli femoris, extremitas fracturae viribus subiicitur quae praesertim tensiles in parte superiori et compressivae in parte inferiori sunt.
Finis fixationis fracturae sunt: 1. bonam conformationem servare et 2. tensiones tensiles quantum fieri potest minuere, vel tensiones tensiles in tensiones compressivas convertere, quod cum principio fasciae tensionis congruit. Ergo, solutio trianguli inversi cum duabus cochleis supra positis manifeste superior est solutioni trianguli orthotici cum una tantum cochlea supra positis ad tensionem tensilem minuendam.
Ordo quo tres cochleae in fractura colli femoris collocantur magni momenti est:
Prima cochlea apex trianguli inversi, secundum momentum femoris, esse debet;
Secunda cochlea post basin trianguli inversi, secundum collum femoris, ponenda est;
Tertia cochlea ante marginem inferiorem trianguli inversi, in latere tensionis fracturae, esse debet.
Cum fracturae colli femoris saepissime cum osteoporosi coniungantur, cochleae limitatam prehensionem habent nisi margine adhaereant, et massa ossea in media positione rara est, ergo marginem quam proxime subcortici adhaerere meliorem stabilitatem praebet. Positio idealis:
Tria principia clavi cavi figendi: prope marginem, paralleli, inversi.
"Adiacentes" significat tres cochleas intra collum femoris esse, quam proxime cortici peripherico. Hoc modo, tres cochleae in uno pressionem superficialem in tota superficie fracturae creant, cum si tres cochleae non satis discretae sint, pressio magis punctiformis, minus stabilis et minus resistens torsioni et scissurae esse soleat.
Exercitia Functionalia Postoperativa
Exercitia ponderis sustinentia in digitis pedum positis per duodecim hebdomades post fixationem fracturae fieri possunt, et exercitia ponderis sustinentia partialia post duodecim hebdomades incipi possunt. Contra, in fracturis Pauwels typi III, fixatio cum DHS vel PFNA commendatur.
Tempus publicationis: XXVI Ianuarii MMXXIV
